માનવીના રે જીવન!
ઘડી અષાઢ ને ઘડીક ફાગણ,
……….એક સનાતન શ્રાવણ.
એક આંખે આંસુની ધારા,
બીજીએ સ્મિતના ઊડે ફુવારા,
તેજ-છાયાને તાણેવાણે
………..ચીતરાયું ચિતરામણ.
એક અંધારાથી આવવું; બીજા
અંધારામાં જઈ સમાવું;
બિચમાં બાંધી આંખે પાટા
………ઓશિયાળી અથડામણ.
આવ્યો આવ્યો જ્યાં થાય, ઘડીમાં
જાય કરેથી મર્મ સરી ત્યાં;
ભલભલા માંહી ભૂલા પડે ત્યાં;
…………કારમાં કેવાં કામણ?
ઘડી અષાઢ ને ઘડીક ફાગણ,
……….એક સનાતન શ્રાવણ.
માનવીના રે જીવન!
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો